جهت گیری سیاسی زنان، مشخص نیست/ “جنبش ملی انقلابی” برای تحکیم قدرت خود به زنان بولیوی حق رأی داد

رسانه نوید صبح – جهت گیری سیاسی زنان همیشه موضوع حدس و گمان بوده است، زیرا داده‌های موجود برای ایجاد الگوهای قطعی کافی نیست. در گذشته، ادراک مردان از گرایش ایدئولوژیک زنان در سیاست اغلب نادرست بود، زیرا دیدگاه‌های آنها به شدت با نگرش‌های سنتی مغرضانه بود. روشنفکران انقلابی مکزیک از تأثیر فرضی محافظه کارانه کلیسا بر زنان می ترسیدند. از سوی دیگر، جنبش ملی انقلابی بولیوی برای تحکیم قدرت خود به زنان بولیوی حق رأی داد. فعالیت‌های انقلابی زنان کوبا و نیکاراگوئه، و حمایت زنان طبقه کارگر از دولت آلنده، نشان می‌دهد که محافظه‌کاری مفروض زنان در سیاست بسیار قابل شک است. تاکنون، هیچ یک از مطالعات انجام شده در آمریکای‌لاتین از توصیف زنان به عنوان محافظه‌کارتر از مردان حمایت نمی‌کند. اساساً، واکنش‌های سیاسی زنان در برخی موارد توسط منافع اقتصادی، در برخی دیگر با ملاحظات ایدئولوژیک و در بیشتر موارد توسط هر دو تعیین شده است. بنابراین، در حالی که زنان طبقات پایین در انتخابات ۱۹۷۰ به شدت به آلنده رای دادند، زنان طبقات متوسط و بالا به طور مؤثری علیه ریاست جمهوری او بسیج شدند که نمونه ای بارز از شکاف طبقاتی و ایدئولوژیک بود. به طور مشابه، گروه‌های محافظه‌کار زنان در برزیل در سال‌های ۱۹۶۳ و ۱۹۶۴ علیه دولت ژائو گولارت بسیج شدند.

گروه تاریخ شفاهی رسانه نوید صبح – برگرفته از جلد ۱۲ “دانشنامه تاریخ آمریکای لاتین” از انتشارات کمبریج