بحران در آبخازیا

ریشه مناقشه کنونی درآّبخازیا به اوائل قرن ۱۹ میلادی باز می گردد. در سال۱۸۱۰ میلادی ، آبخازیا تحت الحمایه روسیه تزاری قرار گرفت و به مرور استقلال خود را از دست داد. در سال ۱۹۲۱ میلادی، پس از سلطه ارتش سرخ بر قفقازجنوبی و الغای استقلال گرجستان، حکومت شوروی کمونیستی برای تضعیف تلاش های سیاسی گرجستان برای کسب استقلال مجدد با اعلام شناسائی استقلال آبخازیا، حاشیه امنی را ایجاد نمود. این روند تا سال ۱۹۳۶ تداوم یافت تا این که بر اساس مفاد قانون اساسی، آبخازیا به عنوان یک جمهوری خود مختار تحت نظرحاکمیتی گرجستان درآمد.

از آنجائی که آّبخازیائی ها، هیچگاه تمایلی به ماندن در زیر چتر حاکمیت تفلیس نداشتند و حتی ترجیح می دادند که تحت الحکومه روسیه باشند، به تدریج زمزمه های جدائی از گرجستان را آغاز نموده و حتی درسال ۱۹۸۷ میلادی تعداد کثیری از روشنفکران آبخازیائی طی درخواستی از لئونید برژنف رهبر اتحاد جماهیر شوروی، خواستار الحاق آبخازیا به شوروی سابق شدند. درچنین فضائی، گرجی ها خویشتن داری را از دست دادند و در آوریل ۱۹۸۹، درگیری نظامی بین دولت مرکزی گرجستان و نیروهای شبه نظامی آبخازیا شعله ور شد که نتیجه ای جز اعلام استقلال آبخازیا ازسوی شورایعالی این منطقه در برنداشت.

دراکتبر سال ۱۹۹۲ میلادی، مجددا نیروهای نظامی گرجی به سوخومی مرکز این جمهوری حمله و جنگی تمام عیار آغاز شد و (…………. ادامه مطلب در کتاب)

(برگرفته از کتاب گرجستان نگین قفقاز جنوبی – نگاهی به تحولات سیاسی در گرجستان معاصر- تالیف؛ حسین امینیان طوسی)

***

نوید صبح منتشر کرد؛ “کتاب گرجستان نگین قفقاز جنوبی”

تالیف: حسین امینیان طوسی

نگاهی به روند تحولات سیاسی در گرجستان معاصر

ناشر: گروه تاریخ شفاهی رسانه نوید صبح

سفارش کتاب بصورت پیامک و یا تماس تلفنی ۰۹۳۸۳۴۰۴۰۲۸