عملکرد دفتر امور بانوان استانداری بوشهر / بخش دوم (یادداشت: خشونت علیه زنان مرز نمی شناسد)
عملکرد دفتر امور بانوان استانداری بوشهر / بخش دوم (یادداشت: خشونت علیه زنان مرز نمی شناسد)
نوید صبح این امکان را برای شما فراهم آورده است تا با عملکرد دفتر امور بانوان و خانواده استانداری استانداری بوشهر بیشتر آشنا شوید؛
فاطمه دهقانی: مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری بوشهر – با آنکه مردم سالاری یکی از ارزشمندترین دستاوردهای اجتماعی بشر در طی نیمه دوم قرن گذشته تا کنون می باشد ولی نتیجه تلاشهای قابل توجه جوامع در جهان مدرن به جای حصول به آزادی، شکل گیری چرخه تاسف باری از بی ثباتی، عقب گرد،خشونت و جنگ های داخلی بوده است.
وقتی از خشونت صحبت می شود بیشتر نگاه ها معطوف به خشونت هایی هست که در محیط خانواده یا محیط بیرون از خانواده در جریان روابط اجتماعی برای زنان یا کودکان روی می دهد.ولی نوع دیگری از خشونت که رهاورد جنگ های داخلی و منطقه ای است زنان و دخترانی را تهدید می کند که در کنار بیچار گی های ناشی از جنگ و آوارگی، خشونت جنسی را نیز متحمل می شوند.
خشونت علیه زنان امروزه مرز نمی شناسد و محدود به جوامع عقب مانده یا توسعه یافته نمی شود در همه جای دنیا زنان کم و بیش مورد انواع خشونت جسمی،جنسی ، روحی و کلامی قرار می گیرند ولی زندگی در مناطقی که سطوح پایین تری از امنیت را دارا هستند، زنان بیشتری را در معرض انواع متفاوت تری از خشونت قرار داده است.
بیشترین میزان نابرابری امنیتی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا است. مناطقی که کمترین میزان امنیت در آن ها وجود دارد. البته جنگ هر کجا باشد امنیت انسانها آن جا به خطر می افتد حالا اگر جزو زنان و کودکان یک جامعه باشید این خطر به مراتب بیشتر خواهد شد.
هیچ تفاوتی نمی کند که یک زن از سوریه، عراق، کلمبیا، افریقای مرکزی یا هر کشور دیگری باشد؛ آنچه حایز اهمیت است درد و رنجی است که زنان در این کشورهها در کنار سایر تبعیضاتی که در زمینه حقوق زنان در شرایط عادی وجود دارد در شرایط جنگ های داخلی و منطقه ای بدان مبتلا می شوند. عمدتا از خشونت جنسی علیه زنان و دختران به عنوان ابزاری برای تضعیف طرف مقابل درگیر جنگ استفاده می شود. معضلی که در این زمینه از دید بسیاری پنهان می مانند و کمتر به آن توجه می شود، عدم دسترسی این زنان به محاکم ملی و بین المللی برای اجرای عدالت است .
تجاوز به عنف و خشونت جنسی در این نوع مخاصمات به همراه بی کیفر ماندن مرتکبان آن آسیب روحی و جراحاتی را به زنان وارد می کند که بسیار زیانبار تر از کشته یا زخمی شدن در جنگ است . تاثیری که این نوع خشونت بر زنان بر جا می گذرد بیش از آن که جسم او را بخراشد، روحش را جریحه دار می کند و او را به موجودی بی اراده و منفعل تبدیل می کند. از سوی دیگر وضعیت بحرانی حاکم در این مناطق موجب گردیده است تا خانواده ها، دختران خود را مجبور به ازدواج های زود هنگام نموده که به دنبال آن شکل گیری چرخه فرار دختران از منزل، قاچاق انسان و برده داری جنسی است که دور جدیدی از خشونت را دامن می زند. همین وضعیت را بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته ای که درگیر بلایای طیبعی نظیر سیل و یا زلزله می شوند در شکلی متفاوت تر تجربه می کنند. زنان و کودکان در این کشورها در کنار از دست دادن خانه و کاشانه در اردوگاههای اضطراری دچار خشونت های فزاینده ای می شوند که نمونه بارز آن زنان ساکن اردوگاههای موقت در هائیتی بود.
در بحران های مختلف از جمله بحران های ناشی از حوادث و بلایای طبیعی نظیر زلزله بیشترین لطمات و صدمات را کودکان و زنان متحمل می شوند. زیرا خشونت ارثی یا ذاتی نیست بلکه این جامعه یا طبیعت است که خشونت را برفرد تحمیل می کند و قطعا میان فقر و بیکاری و افزایش خشونت رابطه ای مستقیم وجود دارد. به عنوان نمونه در شریطی که تعدادی از هموطنان ما طی روزهای اخیر دچار زلزله ای مهیب شدند و بسیاری از خانواده ها سرپناه، کار و سرپرست خانواده را از دست داده اند، لزوم استفاده از ظرفیت های جامعه مدنی برای کاهش عواقب اثرات روحی و روانی، به ویژه حمایت از زنان و کودکان در شرایط موجود بیش از پیش احساس می گردد.
