جواد ترکابادی: کویتی ها توانایی نه گفتن به صدام را نداشتند!

گروه تاریخ شفاهی رسانه نوید صبح – گزیده ای از مجموعه صد سفیر (خاطرات سفرا) – گزیده ای از خاطرات جواد ترکابادی دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران و سفیر سابق در بحرین و جمهوری عربی سوریه

یکی از موضوعاتی که در تاریخ جنگ تحمیلی باید ذکر شود نقش برخی از کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در همراهی با رژیم صدام است.

در سالهای اولیه جنگ تحمیلی ما بارها به طرف کویتی از بابت نقش تدارکاتی و در اختیار گذاشتن بنادر آن کشور جهت انتقال تسلیحات و تجهیزات جنگی، اعتراض کرده و خاطر نشان شد که این روش‌ها به گسترش صحنه منازعات و ناامن ساختن منطقه منجر می شود. متاسفانه میان کویتی‌ها گوش نصیحت شنو نبود تا که در ورطه اشغال کشورشان افتادند.

 در این رابطه بیاد دارم که بنا بر گزارشات دریافتی، یکی از اسکله‌های بندر احمدی کویت، برای تخلیه یک محموله بزرگ تسلیحاتی در اختیار صدامیان قرار گرفته بود. بنا بر تصمیم گرفته شد برای هشدار و اتمام حجت، آقای محمد حسین لواسانی مدیر کل وقت عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه به کویت برود. در پیامی که از تهران به کویت برده شد از کویت خواسته شده بود که از در اختیار قرار دادن این بندر به عراقی ها خودداری کند، و این اقدام مشارکت عملی در عملیات جنگی توصیف گشت و پیامدهای آن نیز یادآوری گردید.

 شیخ صباح که در آن زمان معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه بود از شنیدن مطالب بهم ریخت.

در این ماموریت قرار بود به کویتی ها اعتراض کنیم و به کویتی ها گفته شد که اگر بی طرف هستید بایستی این اقدامات را انجام ندهید و اگر طرف جنگ هستید باید منتظر تبعاتش هم باشید. این اخطارها در زمان های دیگر و در قالب های متعددی داده شده بود. بهر حال روشن بود که کویتی‌ها در شرایطی نبودند که خودشان بتوانند تصمیمی یا رویکردی غیر از رویه ای که داشتند انجام می دادند، کاری انجام دهند و یا تصمیم دیگری بگیرند.

اعتقادم این بود که کویتی ها توانایی نه گفتن به صدام را نداشتند. بعد از اشغال کویت توسط ارتش صدام مسئولان کویتی به این حقیقت اعتراف کردند.