بی خوابی در سعد آباد!

تهران زمستان سرد و برفی تجربه می نماید؛ برف های بلوری محوطه سعد آباد را پوشانده و هوا بسیار سرد است؛ اولین روز دیدار رسمی اولین مهمان عالیرتبه پرزیدنت رفسنجانی با برنامه های مختلف ملاقات های دو جانبه؛ خصوصی؛ نثار گل به مرقد حضرت امام خمینی (ره) و شام رسمی تمام شده بود. در این سفر دو مترجم دیگر (دوست خوبم جناب آقای احمد زادگان و آقای تئودور سکو) سخت مشغول بودند؛ اینجانب در کاخ سعدآباد بودم پس از یک روز کاری فشرده حدود ۱۲ شب خوابیدم؛ حدود ساعت ۴ بامداد یکی از نگهبانان مرا بیدار کرد. دوستان ایرانی برای چائوشسکو اسم مستعار عباس آقا گذاشته بودند؛ آقا بلند شو؛ عباس آقا باهات کار داره؛ چهره مضطربی داشت با صدای نسبتا “عصبانی گفت” بگویید وزرا سریع به اینجا بیایند؛ گفتم آقای رییس جمهور اگر مشکلی هست اورژانس را خبر کنیم؛ نه لازم نیست زودتر بگویید آقایان بیایند.

در تنظیم مقدمات سفر؛ پیشنهاد تشریفات اقامت وزرا در سعد آباد بود ولی عباس آقا گفت نیازی نیست بگویید بروند هتل؛ اینجا من هستم با پزشک؛ آشپز؛ معاون سکوریتاته و آجودان شخصی. دوستان ایرانی به من گفتند از یک ساعت پیش با تلفن قرمز با یک خانم صحبت کرده و مشاجراتی هم بوده؛ متوجه شدم آن طرف خط همسرش النا بوده و آخرین  وضعیت شورش در شهر تیمیشوارا را تشریح نموده است. دو روز بعد متوجه شدم آن شب در تیمیشوارا  …

برگرفته از کتاب شام آخر چائوشسکو – (خاطره ای از بی خوابی چائوشسکو در سعد آباد) – تالیف دکتر علی بمان اقبالی زارچ

***

نوید صبح منتشر کرد؛ کتاب “شام آخر چائوشسکو”

سفارش کتاب بصورت تلفنی و یا ارسال پیامک از طریق شماره ۰۹۳۸۳۴۰۴۰۲۸