دفاع مستحکم چین در دریای چین جنوبی

مجله نظامی نوید صبح: در ماه اوت، عکسی از کارخانه کشتی سازی دالیان چین منتشر شد که نشان می دهد ۵ بدنه کشتی از نوع Luyang III در حال ساخت است. پس از تکمیل، این ناوشکن‌ها قدرت نیروی دریایی چین را به نمایش می‌گذارند و یک پرتابه کشنده با فناوری پیشرفته – موشک YJ-18A را با خود حمل می‌کنند. YJ-18A که قادر است یک کشتی جنگی با ده ها هزار تن بار را در یک ضربه به شدت آسیب برساند، می تواند تا سرعت ۳٫۰ ماخ قبل از برخورد حرکت کند و یک کلاهک ۳۰۰ کیلوگرمی را حمل کند. نتیجه یک تهدید جدی برای گروه های حمله به ناوهای آمریکایی در دریای چین جنوبی و فراتر از آن است.

در حالی که YJ-18A طوری طراحی شده است که فقط ۵ تا ۱۰ متر بالاتر از سطح دریا می رود، اما نمونه ای از پیچیدگی رو به رشد چین در فضا است. این موشک که رهگیری آن تقریبا غیرممکن است، بر مجموعه ای از ماهواره های چینی موسوم به BeiDou متکی است.

BeiDou در درجه اول یک فناوری نظامی است. مشابه GPS ایالات متحده، BeiDou چین برای ارائه خدمات موقعیت، ناوبری و زمان بندی به کاربران استفاده می شود.

سیستم BeiDou در ژوئن ۲۰۲۰ تکمیل شد. پرتاب نهایی یک دستاورد ملی عظیم بود که نشان دهنده اوج دو دهه کار با هزینه بیش از ۹ میلیارد دلار آمریکا بود. رئیس جمهور شی جین پینگ سیستم تمام شده را به عنوان نمونه ای درخشان از بزرگی چین به عنوان یک ابرقدرت تجلیل کرد.

با این حال، BeiDou همچنین یک نمونه درخشان از استراتژی همجوشی نظامی-غیر نظامی چین است.

رئیس جمهور شی از ادغام نظامی و غیرنظامی به عنوان روشی برای مهار کارآفرینان، محققان و محققان برای تشویق به توسعه PLA استفاده کرده است. هدف این استراتژی ایجاد اکوسیستمی است که در آن حتی شرکت ها و دانشگاه های غیرنظامی آشکار با ارتش همکاری می کنند.

در مورد BeiDou، چین از بسیاری از محققان دانشگاهی و شرکای آنها برای ایجاد و اصلاح آن استفاده کرده است. یکی از نمونه های برجسته این دانشگاه ووهان است.

با محو شدن خطوط بین نظامی و غیرنظامی توسط شورای ایالتی، دانشگاه ووهان می تواند از وابستگی های بین المللی خود برای حمایت از PLA استفاده کند. هنگامی که چنین وابستگی به سرویس بین المللی GNSS، یک فدراسیون داوطلبانه متشکل از ۳۵۰ سازمان در ۱۱۸ کشور است. ماموریت آن ارائه محصولات داده با دسترسی باز در ماهواره های ناوبری به نفع اعضای خود و جامعه علمی گسترده تر است.

از لحاظ تاریخی، چین برای ایجاد ایستگاه های ردیابی ماهواره ای خود با مشکلاتی مواجه بوده است. اخیراً، ایستگاه های زمینی چینی در آرژانتین، برزیل، بولیوی، شیلی و ونزوئلا نگرانی هایی را برانگیخته اند. در حالی که چین هنوز به این ایستگاه‌های بزرگ برای جاه‌طلبی‌های گسترده‌تر خود در فضا نیاز دارد.

مرکز ووهان دست کم در ۳۰ تحقیق و ۳۰۰ طرح مهندسی مشارکت داشته است. چنین کارهایی برای جبران کمبودها و دستیابی به مزیت های استراتژیک است. چنین مطالعه ای – یا موارد مشابه آن – تقریباً به طور قطع به پشتیبانی از قابلیت هایی مانند موشک YJ-18A ختم می شود.

حتی نهادهای غیرنظامی آشکار مانند دانشگاه ووهان نیز می‌توانند با ارتش چین در هم تنیده شوند. همکاری با مؤسسات پرخطر باید با دقت بسیار انجام شود تا اطمینان حاصل شود که داده ها و محصولاتی که برای حمایت از علم و تجارت بین المللی در نظر گرفته شده اند به سمت استفاده های نظامی ناخواسته هدایت نمی شوند.