میرموسوی: خشونت علیه زنان چهره های گوناگونی دارد
بدرالسادات میر موسوی، فعال حقوق زنان در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار نوید صبح گفت: قرنهاست خشونت علیه زنان در جوامع مختلف چهره های گوناگونی از خود نشان میدهد واین عام ترین نوع نقض حقوق بشر است که شاید به صورت موجه تری نسبت به انواع خشونت دیده میشود.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد حمله یا بدرفتاری قرار میگیرد و حتی باردار بودن ، زنان را از مورد خشونت واقع شدن مصون نمیدارد.
عاملی که موجب توسعه این معضل وکمرنگ دیده شدن آن می شود عدم دسترسی اکثر زنان به مراجع قانونی برای دفاع از خود وحمایت نکردن قانون ومراجع قضایی به انحاء مختلف از زنان آسیب دیده است.
این فعال حوزه زنان اظهار داشت: اقدام نکردن بسیاری از زنان نیز به علت محدودیت های فرهنگی برای مراجعه به مراجع قضایی دلیل دیگر کمرنگ شدن این نقض فاحش حقوق بشر است.
هنگامی که برای بررسی عمق فاجعه وارد تحقیق پیرامون آن در عرصه آمار جهانی می شویم می بینیم که حتی در کشورهایی که داعیه حقوق بشر آنان برتارک جهان فریاد زده میشود زنان به عناوین مختلف بخصوص در خانواده ها مورد آزارجسمی قرار میگیرند.۳۰ تا ۳۵ درصد زنان امریکایی مورد آزار جسمی توسط شوهرانشان قرار میگیرند که ۱۵ تا ۲۵درصد آنان حتی درحین بارداری مورد ضرب و شتم واقع میشوند. همچنین از هر ۱۰ قربانی زن ۳ نفر توسط شوهر یا مردان دیگر کشته شده اند.در هند۴۱ درصد از زنان دراثر آزار همسرانشان دست به خودکشی میزنند ودر بنگلادش بیش از ۵۰ درصد قتل ها ناشی از خشونت مردان علیه زنان است. در ایران به دلیل باور مردسالاری که در کل جامعه نافذ است متاسفانه خشونت وآزار زنان در بیشتر خانواده ها امری طبیعی است وحتی به زنان ودختران باورانیده میشود که خشونت درخانه طبیعت مرد است. ونباید درجهت اعتراض به آن حرکتی انجام شود! در غالب موارد حتی خانواده زن او را تشویق به تحمل هرگونه خشونت وعدم مقاومت در مقابل شوهر می نمایند. به همین سبب آماردقیقی در مورد خشونت علیه زنان در این کشور موجود نمی باشد.
فرهنگ “بالباس سفید به خانه بخت رفتن وبا کفن از آن خارج شدن” که در اکثر خانواده های ایرانی ترویج شده است مانع اقدامات قانونی توسط زنان برای مقابله با خشونت های خانگی است.
در بسیاری از کشورها خانه های امنی تدارک شده است که زنان خشونت دیده تا مادامی که تهدید خشونت علیه آنان موجود است میتوانند درآن خانه ها بسر برند ولی در ایران چنین امکانی وجود ندارد مضافا به اینکه به نظر میرسد پدید آمدن این امکان هم به دلیل فرهنگ حاکم بر جامعه چندان پذیرش قابل ملاحظه ای نداشته باشد.
امروز صحنه دلخراشی در صفحه تلویزیون مشاهده کردم که زنی را در تخت بیمارستان نشان میداد به شدت آسیب دیده! از ناحیه دو چشم شدیدا مجروح شده بود وتمامی سطوح بدنش آثار شلاق به چشم میخورد.برای من روشن نشده که چرا مرد افغانی ممکن است به خود اجازه دهد برای پوشیدن ژاکت، همسرش را اینگونه کتک بزند؟؟؟!!! قانون در مقابل این حرکت وامثال آن چه واکنشی نشان میدهد؟
میرموسوی در پایان افزود: ضرب وجرح، ساقط کردن زنان از ارتفاع، آتش زدن زنان و…نمود های مختلفی از خشونت است که همه روزه در صفحه حوادث جراید و رسانه ها شاهد گزارشهای آن هستیم و با کمال تاسف هیچ مرجعی دیده نمیشود که برای از میان بردن این رفتارهای سوء در جوامع بشری حرکتی جدی انجام دهد!
عوامل خشونت علیه زنان
شاید بتوان گفت یکی از عوامل موثر خشونت علیه زنان تبعیض موجود بین زن ومرد است که نانوشته در فرهنگ جوامع ثبت شده است .
از آنجا که بسیاری از زنان ودختران مایل نیستند خشونت خانگی را به پلیس ارجاع دهند ویا نیروهای انتظامی در بعضی کشورها این موضوع را خصوصی قلمداد میکنند وبه آن رسیدگی نمیکنند آمار دقیقی در مورد میزان وتعداد خشونت علیه زنان موجود نمی باشد وبا این حال همین آمار ناقص موجود رقم تکان دهنده ای را نشان میدهد.
به گفته سازمان عفو بین الملل آمار مرگ ومیر ومعلولیت زنان در اروپا که در اثر خشونتهای خانگی پیش آمده است بیش از آمار مشابه در اثر تصادفات وابتلاء به سرطان است.
به هرحال جوامع و مراجع قانون گذاری و امنیتی درجهان باید راهکارهایی اتخاذ کنند تا از رفتار خشونت آمیز مردان علیه زنان پیش از خطر آفرینی جلوگیری شود. ونیز دست اندر کاران امور فرهنگی اعم از نویسندگان و فیلم سازان وکارگردانان و…بکوشند با ترویج روزافزون فرهنگ ضد خشونت ، آینده جهان را از این معضل بزرگ که خود انگیزه بسیاری از بزهکاریها ومفاسد است نجات دهند تا در زمانهای پیش رو شاهد صحنه های رقت بار متاثر از ایجاد ضرب وشتم ویا نمودهای دیگر خشونت علیه زنان نباشیم. “به امید آن روز”
